چکیده
جنبش مدرسه سازی در عصر ایلخانی پس از یک دوره ویران گری و قتل عام مغولان آغاز گردید، امّا در هر صورت در دوره دوّم حکومت ایلخانی در ایران که این جنبش در نقاط مختلف ایران به راه افتاد، شاهد آثار مثبت آن در علم و تمدّن ایران و اسلام هستیم، این آثار بیشتر می تواند به این سبب باشد که این مدارس تأسیس شده، توانست در طول چند دهه بستر لازم را برای رشد و شکوفایی صاحبان علم و خرد فراهم آورد که همه، بعدها در ردیف نمایندگان طراز اوّل فرهنگ و تمدّن ایرانی- اسلامی قرار گرفتند.
در این پژوهش مهم ترین و مشهورترین مدارس و مراکز علمی و آموزشی شیعیان در عصر ایلخانان(قرن 7 و 8 هجری) و دانشمندانی که در آن مراکز بوده اند و اقداماتی که انجام داده اند معرفی می گردد و تأثیر آنها در فرهنگ و تمدّن اسلام و ایران بررسی می شود، روش تحقیق در این پژوهش به صورت تحلیلی و توصیفی است و برای گردآوری اطلاعات از روش مطالعات کتابخانه ای و فیش برداری استفاده شده است.
در این پژوهش با این پرسش مواجه بودیم: آیا مراکز علمی شیعیان در دوره ایلخانان در فرهنگ و تمدّن اسلام و ایران تأثیرگذار بوده اند یا نه؟
و براساس یافته های این پژوهش، دانشمندان شیعی با فعالیّت های آموزشی، فرهنگی و سیاسی که در این دوره داشتند، فرصت یافتند در عرصه ملّی و فرهنگی رشد کنند و در فرهنگ و تمدّن اسلام و ایران بسیار اثرگذار باشند.