چکیده ماشینی:
زیرا تعداد کتب طبقات نگاری این قرن نسبت به قرن سوم نه تنها رشد کمی و کیفی را نشان نمیدهد، بلکه از هر دو جهت، در نقصان به سر میبرد، از کتب طبقات نگاری این قرن در طبقه بندی محدثین میتوانیم ازکتاب های زیر نام ببریم:
1-طبقات الاسماء المفردة من الصحابة و التابعین و اصحاب الحدیث نوشتۀ ابو بکر احمد بن هارون روح بردیجی(230-301 ق)
نویسنده در این کتاب تنها به ذکر شرح حال مختصر محدثینی میپردازد که دارای نامی انحصاری بودهاند یعنی نامی که در آن طبقه و نه در طبقات دیگر دارای مشابهی نمیباشد و بدین ترتیب نام 425 نفر را در پنج طبقۀصحابه، تابعین و سه طبقۀ دیگر پس از تابعین ذکر کرده است. این حرکت ابن جلجل مورد استقبال جامعۀ پزشکی سدههای نخستین قرار نگرفت و تنها سه قرن بعد یعنی در قرن هفتم به وسیلۀ موفق الدین احمد بن قاسم بن خلیفه معروف به ابن ابی اصیبعه(600-668 ق) با نگارش کتاب «عیون الانباء فی طبقات الاطباء»پی گیری شد که او در کتاب خود به شرح حال 400 پزشک مشهور از آغاز تاریخ تا زمان خود با ذکر بعضی از نظریات پزشکی آنها در 15 باب بر حسب ملیتهای مختلف همچون یونانی، ایرانی، هندی، مغربی، مصری، شامی، سریانی، عراقی و… 60 از کتب نگاشته شده در طبقات نگاری ادبیات در این قرن میتوان ازکتاب نزاهة الالباء فی طبقات الادباء تألیف ابو البرکات عبد الرحمن بن محمد بن ابی سعید انباری نحوی(د 577 ق) یاد کرد که به شرح حال نحویان از حضرت علی(ع) تا استاد خود ابو السعادات ابن الشجری(د542 ق) با رعایت زمان وفات و بدون طبقهبندی مشخص میپردازد.