منتشر شده در: تاریخ پژوهان
سال: 1386
شماره: شماره 10
نویسندگان همکار: نعمت الله صفری فروشانی
رتبه علمی: علمی-پژوهشی
چکیده:
 
باکنکاش در کتاب شناسی های مربوط به قرون اولیه تشیع در می یابیم که برخلاف دوره های متاخر، تاریخ نگاری از جایگاه مناسبی برخوردار بوده است. به عنوان مثال می توان حجم کتاب های تاریخی دانشمندان شیعی در کتاب هایی همچون رجال نجاشی و فهرست شیخ طوسی را شاهد آورد. در این میان نام شخصیت هایی، هم چون شیخ صدوق(حدود ۳۰۵-۳۸۱ق) مشاهده می شود که حجم فراوانی از نوشته های خود را به ساحت های مختلف تاریخ نگاری اختصاص داده، گرچه بخش بسیاری از این نوشته ها مفقود شده است.
با بررسی کتاب های به جا مانده از شیخ صدوق، هم چون دو کتاب ارزش مند عیون اخبار الرضا علیه السلام و کمال الدین و تمام النعمه و غور در محتوا و اسناد آن ها می توان آگاهی های فراوانی از نوع تاریخ نگاری و مطالب مورد توجه او و نیز کیفیت اسناد و منابع این نوشته ها به دست آورد، هم چنان که می توان به رغم عظمت شخصیت شیخ صدوق، نکته های نقدپذیری را در نوشته های او رصد کرد.
نکته اخیر از آن رو قابل تامل است که در برخی از نوشته های شیخ صدوق با نوعی نگرش فراتاریخی نسبت به تاریخ ائمه علیهم السلام رو به رو می شویم که ممکن است از جنبه های مختلف کلامی، علمی و تاریخی قابل نقد و بررسی باشد که این بررسی در نوشته های پسینیان کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
اهمیت این نکته هنگامی دو چندان می شود که دریابیم نوشته هایی از این دست در کنار آثار بزرگان دیگر، هم چون کلینی و صفارقمی طی قرون متمادی به عنوان دست مایه هایی برای برخی از مبانی کلامی امامیه تلقی شده است که احیانا آن ها را به صورت نقدناپذیر تلقی می نمایند. pdf دانلود مقاله بررسى دو اثر تاریخ‏نگارى شیخ صدوق (ره) (896 KB)

نظرات (0)

There are no comments posted here yet

نظر خود را اضافه کنید.

  1. Posting comment as a guest.
0 Characters
پیوست ها (0 / 3)
Share Your Location
عبارت تصویر زیر را بازنویسی کنید. واضح نیست؟
کلیه حقوق متعلق است به سایت شخصی دکتر نعمت الله صفری فروشانی
طراحی در سما